lynjdag 26 November 1915, Eerste Jaarg Nr 315 I — ■■■mm MMwaMBMWMBMMtn aam<«É»MBMW»TO^;iiwKaMiiii.wi»r> 11 Prijs : 5 Centiemeo door geheel Beigië Het Vlaamsche Nieuws Het best ingelicht en meest verspreid Nieuwsblad \rao Beigië. » Verschijnt 7dmaai per week iiim—'k—iint i'rf«r^inoi«yranBMar'<n -M^r>%^w7lr>r^wiHWBae^5^^a«guamj^eweaaqMrtfijaTe«a AîiOWJN iàMENTSPRIJZEN Per week 0.35 Per S maanden 3.75 Per maand I.25 Per 6 msaadta 7.50 Per jaar 14.— AFGEVAARMGDEN VAN DgM OPSTELRAAD Dr Ang, BORMS — Albert VAN DËN GRANDE BUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1990 AANKONiiiâlNtiEN Xweede biadz., per regel 2.50 Vierde bladz., per regel.. 0.50 Dercie biadz., id. I.— l>o®dsberio±it 5.— V oor eile annoneen, wende uiea neli : ftOUDBSTRAAT, 44. EEN TROUWE ZIEL adcr Reinhard ! Wie kent hem niet je Vlaamsche beweging, den immei [aven, hardnekkigen ouderling, grijs jorden in den strijd voor de rechten H ons volk, doch wiens « reine hart » eds jong blijft, ondanks de meer dan ,tig winters, de meer dan veertig ja-! strijd die kij beleefde ! ils ge nu vader Reinhard door Brus-['sstraten ziet trekken, met den grij-«stoDpelbaard, en den hoogen hoed tîto legendarisch dreigt te worden [in van Emmanuel Hiel of de veld-we halve-buis van vader Hoste, idt ge waarlijk niet zeggen dat die ine, doch breedgeschouderde vent iveel franskiljons den duivel heeft igedaan. Nederig loopt hij daar, doch i grijze OOgen turen steeds helder in rond, en er ligt een eedurige bedrei-ig in, aïs wilde hij zegeen : « Ik ben i brave man, doch maar juist zoolang uwe pollepels van mijn recht af-idt ! » !oo heb ik altoos vader Reinhard ffe-id: de eroedheid zelve, maar geen on-htkunnende verdraercn zijn volk aan-laan. Zoo schijnt hij steeds te zijn ge-st, volsens de ouderen vertellen, en lis hij nog ; waar onrecht aan te kla-i, waar grieven over te maken zijn, ar recht en rechtvaardig-heid dienen dedisrd te worden, daar vond men al-s vader Reinhard. meestal in gezel-lap van zijn waardigen vriend Josson )ok nu weer. Toen de oorlog uitbrak, ien deze twee mannen een oproep tôt Wlamingren aanplakken op Brussel's Ma, een beroep doende op hunne va-rMsliefde, en wakkerden zij hunne œgenooten aan tegen welken vijand :(estrijden voor de vrijheid, als ech-afstammelingen hunner voorvaderen. »t was de bijval dier plakbrieven, irvoor honderden Brusselaars zich ken laner verdroneen. Doch, weldra àen Reinhard en Tosson bestatigen. 14e franskiljons hun edele gevoélens fet telden, dat zij niet wilden hooren » Godsvrede, zooals zij het in hunne flij'ke ziel hadden gewenscht. Aanval I aanval werd door de tegenstrevers ficht teeren de Vlaminaren, die als ech-ïaderlanders het heil van hun land ien ailes stelden, zonder zich daarom plicht te gevoelen, zooals de franskil-b, de knechten te worden van hen die i, Bel<ren, hun tijdelijke redding te peu hebben ! En toen aring een omzçndbrief van inhard en Josson door Brussel rond, snernend en snijdend klonk het, in 'twee talen : 'Gedurende de eerste dagen van Autos 1.1. waren er on honderd Beltri-! soldaten 65 Vlamingen ; heden bij lITzer, telt men on 100 Belgische sol-p> ten minste 80 Vlamineen, daar de 8te Walen geen eevolg hebben kun-îfeven aan d« laatste ooroeping van Belçisehe Régeerine, Wallonië reeds nsansch bezet zijnde. 'De Franskiljons evenwel hebben Jt oneehouden de Vlamingen en hun «aardigen eisch tôt gelijkstelling '3s Walen kwaadwillier te bestrij-' thans zelfs schamen zij zich niet Sien verachtelijken veldtocht tegen nationaliteit door te zetten. Die ■'-tionale partij verheugt zich over H'unen die Vlaanderen teisteren en zelfs de hoop uitdrukken het door ■ fr?ere rampen te zien treffen ; zij ■^idt in de dagbladen en door mid- ■ an strooibriefjes, on de openbare H en in de private eresprekken, de •'iikste lasteringen tesren de Vlamin-B die zij voor lafaards en verraders Btkldt ; zij laat kleine berichten aan-H;Xn< waarop men deze woorden kan H": Schande over de Vlamingen! Zij ■jt tot verscheidene voormannen van Hyaamsche partij naamlooze brieven ■M. die met deze woorden eindigen : ■ Jood/ ■ "n> °m de kroon op haar loffelijk Wf zetten, voorsnelt die anti-natio- ■ ';art.ij aan het Vlaamsche volk, als H ienis voor het overwegend deel dat j H:,atl Belsfië's verdediaring genomen ' H no? neemt, eene volkomen mis- \ H: van zijn heilig recht op elk ge- ! B rechtgeaarde Belgen zullen' B,^r°ntwaardigmsr met ons verzet ■ -:enen tegen die hatelijke kuine- ■ die de eer der Vlamingen kren- j M'1 tv;£edracht zaaien tusschen Via- en Walen. » Btju. m°kerslag on het hoofd der l°nsche sleepdrap-ers kon natuur-°nbeantwoord blijven, en dra teri dan ook een antwoord, getee-K. "Des Belges». Want der frans-■ aft T«i4ch»l«si ïGki+r «le laffe naamloosheid, hun geliefd wapen ! De krauige Reinhard zou echter het wederantwoord niet lane schuldig blijven, en eenige dagen nadien kregen we inderdaad het bewijs dat Reinhard, de nog steeds jonge Reinhard, nog immer even strijdlustig blijft als vroeger, en nooit tcelaat dat de waarheid den nek worde omeewrongen of dat leugen en laster straifeloos mo^en woekeren. Met de scherpte die hem kenmerkt, an'-woordde hij : « Het antwoord van « des Belges » eindigt met deze zinsnede waarin zich al j de laagheid en de vuige ziel der kwaad-sprekers veropenbaart : « Het Brusselsch » gemecntebestuur heeft tot plicht deze » onwaardige proklamatie (deze van Jos-» son en Reinhard) te beoordeelen zoo-» als het behoort, welke bij den opsteller « een doel verraadt waarvan enkel de » Duitschers de uitgestrektheid ken-» nen. » Wat al lafheid ligt er in deze aan-haling besloten, lafheid die enkel klaar wordt \oor hen dk weten dat vader Reinhard bediende is bij het Brusselsch çemeéntebcstuur. De franskiljons schij-n n dus overal hctzelfde doe] te beoo-gcn, zoowcl in Beigië als in Le Havre : de flaminganten broodrooven om ze tot zwijçcn te brengen. Ellendio-e, vuige ke-rels ! Overal en altijd àezelfden... Gelukkisrlijk heeft het Gemeentebe-stuur meer besef van zijn eigenwaarde, en beje^ende de franskiljonsche uitda-s;ing met een misprijzende onverschillig-heid.En als men denkt dat vader Reinhard nu zal zwiie-en, voorwaar dan kent men hem niet ! « Goed ben ik, jnaar zoolan? juist als ere van onze rechten afblijft ! » En nu brak de bom los : « Gedurende zes maanden zwegen w:.i en eerbicdieden een stilzwijgend geslo-ten Godsvrede, echter van de eerste da. gen af door dé antiflaminsranten verbro-ken. Het zijn de franskiljons die wij « anti-nationalen » noemen. en niet « de Walen », zooals onze schaamtelooze aan-val-lcrs het door eene woord verdraaiin er voorstellen. Sedert maanden verspreiden die lieden tegen het Vlaamsche volk de | venijnigste zinspelin.çen, de meest kwet-sende aantijsringen, de beeledigendste vervvijten, de vui.gste kwaadsprekerij. waarvan de steeds stiiVende vloed ons eindelijk gewaled heeft en ons besluit hec't uiteelolct het stilzwii°"en te verbre-ken. » En dan klinkt het Àer en krachtig : « Gedurende maanden hebben wij ffe- ' duldi°r en stilzwijgend aile vernederin-gen sreduld waarmede ons volk bezwad-derd werd, en zulks zelfs tot groot onsre-noeeen van tallooze Vlamingen die ver-wonderd stonden geen enkel protest te hooren o«waan om te wreken hunne zo-nen, hnn broeders eu echteenoten op het veld van eer gesneuveld ! Eindelijk is de mate vol... Ailes heeft arrenzen, zelfs de spreekwoordelijk eeworden Vlaamsche lankmoedigheid. « Verder dient vader Reinhard eene hef-tige eeeseling toe aan de laffe opstellers van den aanval te^en Antwerpen en de heeren Franck, Rvckmans en De Vos; wreed maar rechtvaardig- is de afzwee-nina: der schriftvervalschers die hier, ! evenals te Le Havre tesrenover heer A. Henderickx, aan Hymans een artikel te-.çen de Vlamingen +oeschreven dat hij niet kende. Aardig, he? Broodroof en schriftvervalschinGr, twee wanens tesrelij-kertijd gebruikt te Le Havre en in Beigië ! Doch, hoor vader Reinhard's voorzeg-ging tot de franskiljons, die reeds mee-ne,n dat Vlaanderen dood is, en het Vlaamsche volk lam eeslaeen : « Denkt zulks niet : uw droom zal zich niet verwezenlijken. Wanneer Beigië zal heroorijzen, zult ge voor u niet vinden een schrikkend volk van Vlaanderen.be-reid den laatsten slas: te ontvangen dien gij u gereed maakt het te geven ; inte-gendeel dat volk zal zich voor u verhef-fen, vast besloten de onmiddellijke en vollediee eelijkheid te doen doorvoeren waaroo het een drievoudisr recht heeft : door ziin meerderheid in aantal, door de Belirfsche Grondwet en door het overwe-gende deel dat het nam in de verdedi-ging en de heropheffing van het Vader-land. » Ziedaar, lezer, wie'vader Reinhard is : ziedaar, Vlamingen die noar meent te moeten zwijgen, wat die edele kamner voor onze rechten van dit zwijeen denkt: het heeft reeds te lanCT eeduurd, wij mo-?en niet lanafer dulden dat men onze jonerens beleedige die voor het Vader-land sneuvelden. Wij zijn verheugd zulks te vernemen, 1 wij »iia fi or «mi mm als Retabard aa«st ons te zien. En u, vader Reinhard, u danken we voor de aansporing om geen voet te wijken vooraleer Vlaanderen weer zichzel'f zal zijn, en nooit te versa-[ gen in den kamp voor de rechten van ons dierbaar Vlaamsche volk ! ; Harop, jongeren, het voorbeeld van Vader Reinhard zij u een spoorslag ! Jef HERREMANS. ■— WIIIUI illUlimi IUIJKI I Hl>r M ONZE LETTERKUNDIGE PRIJSKAMP HUBERT MEUS 1872 Het werk van Hubert Melis is reeds zeer omvangrijk en verscheiden en ken-schetst zich door adel en voornaamheid. Zijn vers is buitengewoon zangerig en bij vrij keuze gaf Jan.Blockx steeds de voorkeur aan zijn gedichten. Er is geen enkele Vlaamsche toondichter van naam die niet op zijn teksten heeft gewerkt : eerst en vooral de groote Meester, Peter Benoit, die den jon^en dichter al ; xroe.a: had willen aanvaarden als zijn • nedewcrker. Dan Emiel Wambach, Arthur van Oost, Ernest Britt, Albert Stor-Jiau, Flor Alpaerts, Julius Schrey, Ka-rel Candael, Hinderdael. Hullebroeck, Andelhol', Opsomer, Frans Verhaeren, zonder menig niinder gekend toonzetter te noemen. Ziin .çroote werken voor de Vlaamsche Opéra waren : De Vrou-wkens Brugge, sretoonzet door Britt ; Tijl Ui-lenspie.sel (vrije bewerkins:), door Ta-Blockx ; Het Schuttersfecst, door Stor-diau ; Shvlock, door Flor Alpaerts. Frank van der Stucken moet een zan^snel voltooid hebben oo een poëma van Melis, Rikke-tikke-tak, vrij naar Conscience. tiij vertaalde Die Kôningin von Saba, van Goldmark, en Orfiheus, van Gluck. | In 1901 kreeg Hubert Melis opdracht vanwege de stad Antwerpen om het wel-komlied te dichten dat prins Albert en prinses Elizabeth bij hun bezoek aan Antwerpen begroeten zou. Ook bij de Conscience-feesten viel hem, nu voor den Koning en de Koningin, dezelfde eer te beurt. Voor Jan Blockx, in opdracht van Antwerpen's Gemeentebestuur, schreef hij zijn prachtig zangdicht Het Vader-land, dat op het vaderlandsfeest van 1902 werd uitgevoerd De voorstelling van Koning Hagen, te Antweroen in den Koninkliiken Vlaam-schen Schonwburg, was een gebeurtenis in de Vlaamsche tooneelwereld. Hubert Laroche speelde de titelrol. Het was een prachtiee avond. Pol de Mont en Paul Fredericq lieten zich uit met onvermen?-den lof, en dichter Van Droogenbrœck (Jan Feraruut),bestuurder van de Vlaamsche Akadetnic, legde de verklaring af, dat hij a;cen beter Vlaamsche verzen voor het tooneel zou kunnen aanwijzen. In den Koninklijken Vlaamschen Schonwburg te Brussel was de bijval niet minder en onzç befaamde Julia Cuv-pers faf een kunstvolle uitbeelding van vSiegelinde. Hubert Melis schonk ons twee too-neelsoelen : Torteldirivew en Een nienivi Leven Dit laatste is wellicht onze beste Vlaamsche komedie, ook staat het stuk op het renertorium van de drie stedelijke schouwbur^en en van al de groote too-neelmaatschappijen. Het is een blijvend werk. In 1894 gaf Hubert Melis zijn eerste « Gedichten » uit, bij De Sevn-Verhou':-straete. De bundel was o^credragen aan Victor Delà Montagne. Tien jaar later. in 1904, verscheen zijn tweede bundel : Zonnige Dreven. In Gedichten vinden wij vier Verzen die de stemming van heel het boek aan-geven : de huiselijkheid. Het kloksken tikt en knappend brandt de [haard ; Zij zitten bij het vuur, rerdiept in droomen ; Onwillens heeft zij hem de hand genomen, Wijl hij, gelukkig, haar in d'oogen staart. Of dit : En hoe wij droomden, dweepten, zij aan zij, Un met den geest in lustwarandeii zweefden : Ben lachend huisken, sehtûlend onder 't loof, Waarin wij, door elkaar gélule kij, leefdea. ■ Niet dikwijls worden droomen, laat staan droomen van dichters, verwezen-lijkt. Deze droom werd het echter ten folle. En tien jaar later dan, klinkt als een [ieflijke eebo van onverstoorde gelijk-i moedis^heid : 3ns huisken is zoo stil en zoo gezellig : t V»rfer#k*k»fî t m r»aig avonâlieït, Het kloksken tikt, en, in het knappend [haard vuur Houdt gij de blikken mijmerend gericht. Toch is de toon van Zonnige Dreven en dit ondanks den titel, dieper ,vaal weemoediger. Het eerste gedicht ervan aan de nagedachtenis van zijn vader ge wijd, treit door zijn eenvoudigen, op rechten, liefdevollen klank : Schoon waart g'in uwen eenvoud ; uit uw blili Sprak louter trouw. Zijn vader, na een bestaan van plich eh zors;, zou nu een rustie en gelukkif leven ç-aan leiden. Toen kwam de dood T > ~h hebt ge nooit wanhopig 't hoofd gebogen Iriar vaak 't bestaan met hoogen moed [gekocht, Helaas, toen Sri j ter veilige kust mocht landen Toen werd die dag uw laatste dag... I'och zocht gij nog, gelaten, onae handen, En liet als zegen uwen stillen lach. O, kom h i r telkens bij het heimvol duisterer Als d'avond in de kamer binnenglijdt, Kom hier bij mij vertrouwvol zitten fluisteren En laat m'uw teedere zoon zijn, als altijd. \ls er zoe'n wolk van weemoed voor' Jijdriift d;e even de zonnige drever loct donkercn, dan is daarom het dich tcr-landschao niet minder mooi. Het boek verwierf een hartelijken bij ■al niet alk n in Vlaanderen, doch ool in Hollati 1. Zoo schrecf Het Alcemeen Handels-bhd van Amsterdam : « Hubert Melis is de dichter van hel sti1le, het eenvoudige, het eemoedelijke Hij is vooral oorspronkelijk, afwisse-1cnd, fr'sch^- en weet een kerngezondc '-.eus te doen bij het verzamelen van 7 -.tof Hij verhaalt wat hij zag, vertell wat hij gevoelde, hij zingt, maar zacht heel heel zacht en lieflijk. Hij draaft ei niet on los met schetterende krijgstrom-:>et, hij overweldigt niet, maar doet luis-teren, heel aandachig, naar de klanker vah zijn lied, dat lieflijk lispelt, fraze-lend kabbelt en klotst als het suizende ruischende bronneken in het stille avond-uur. » Hubert Melis is nog iets : hij is een zichzelf bewuste Vlaminar, die zijn taa] eert en liefheeft, die haar doet eeren en liefhebben, of, waar 't niet anders kan, dan toch ten minste doet eerbiedigen en nooit haar heilig xecht te kort laat doen. Om zijn talent en zijn kunst, om zijn gemoed en karakter, om zijn overtuiging en flinkheid doet hij van zich houden. En hij die nu het gewichtig ambt be-kleedt dat Boendale, Gevartius, Gra-pheus en anderen met glans omringden, zal tot heil van Antweroen en van onzen stam hun opvolger blijken. Hij is jon°-, veerkrachtig en gelukkier, en de toe-komst li?t voor hem open. ^ oor René de Clercq In deze oorlogsperiode zien wij zoowat ailes, waar wij als redelijke en zedelijke menschen waarde aan hadden leeren hechten, door de leiders der volken ver-werpen als waardelooze vodden. Trouw aan overeenkomsten, eerbied voor het Recht, de Eerlijkheid en de Waarheid, eerbied voor de eigen en anderer Per-soonhjkheid, voor de « hoogste goederen der menschheid », bestaan niet meer. Er wordt gemoord en vernietigd, gehuicheld en geknoeid, omgekocht en tegen elkaar opgezet, met den godsdienst gescharreld, — als waren we teruggevallen tot de bar-baarschheid van onze nog wilde voorvaderen, die intusschen allicht niet zoo erg waren als de « leidende persoonlijk-heden » van ons modem strijdend Eu-ropa.In een tijdperk van zulke alzijdige ver-wildering treft het ons te sterker als we enkele persoonlijkheden vinden, die hun beginselen niet blijken te koop te hebben voor dreigement of belofte, en doen wij ons zelf goed, zoo we op onze beurt dezen steunen metterdaad, en aldus trachten althans iets te redden uit de puinhoopen van het zedelijk leven der wereld. Dat een mensch niet door bedreiging met het levensonderhoud van zijn gezin mag worden opgedwongen een hem tot plicht ge-worde levenstaak op te geven, is een dier zedelijke waarden, die wij allen ook nu nog vceltn kunnen, en als we onszelf willen baten, helpen we zulk een dwang, indien mannelijk weerstaan, krachteloos maken. » * * Het is deze eenvoudige overweging, die mij er toe gebracht heeft, te trachten steun bijeen te brengen voor den Vlaamschen dichter René de Clercq, wien zijn Reeeering als staatsambtenaar-leeraar ontslasfen heeft, nu hij weigerde zijn re-dacteurschap1 van «De Vlaamsche Stem» ae»r t« loggtB. Dat ratUctcurjokaj» was voor hem, onder de tegenwoordige on , standigheden, het eenig huipmidael o 2ijn Viaamsche Volk te sterken in de ' het waarlijk opgedrongen strijd tegen c algetieele venransemng, onder en na de ; coriog. En met waarûige vastneid hee de Clercq atgewezen den eisch, die taa . neer te leggen, waar hij te recht meenc . dat de strijd voor het herstel van Beigië ; onaxhankelijkneid niet mocht worden ve; ; bonden aan een opoiiering van h< Vlaamsche volksdeel, gelijk de Franscl gezinde Belgen dit vooropstellen en voo: bereidden. f » » » r In het geschil tusschen de Vlaminge zelt gerezen over de vraag of op d j oogenùlik een îjveren voor Vlaamsc i i zenoestuur al dan met ontijdig is pa: j het ons, Nederlanders, met ons te mei gen. l\u de verschillende groepen hu eigen organen hebben binnen de grenze van ons land, kunnen zij hun verseni lenae tnzienten over hetgeen ae toe ko m: van hun volk reeds nu van nen eisch uiteenzetten en zal het den onbevangei met net goed recht van Vlaanderen vei irouwaen iNcaerla»der nieL moeilijk va ien z»jn mzicnt te vesiigen, aat beidt SLanupunt met goede gronaen verdedij oaar is, en aus als zoo vaalc, de waarbei ook nier in net nnuden ligt: n.l. ht | organisoeren reeus nu van allé V laan sene itrachj.cn tot een onaihamteiijK viaamsoiie partij, aie aile aanvallen zo kunnen weren en zich cloen nooren ov< loekomstmoge^ijkneaen.iViaar boven dez vraag van takueK der vlaamscbe Bewt gmg staat voor ons allen, îNederlancier: naar goed reçut, en de noouzaltelijknei naar sirijaers te steunen waar zij gesuci worden voor een keus als René ae Clercc en zij zich mans genoeg toonen de volk; zaak te stellen boven eigen belang en ds van het gezin. • * * Om velen de gelegenheid te geven aa dit hulpbetoon mede te werken, heb i de Clercq voorgesteld een bundel zijne gedichten te zijnen bate uit te geven, e onze bespreking heelt geleid tot het pla zijn vier belangrijkste gedichten der laa: ste jaren : : ; « De Appel », : : « Hemelbrand », j « Ahasver » en « Doemsdag » te vereenigen in een bundel « Van Aarde en Hemel », en dezen verkrijgbaar te stellen I Ingenaaid f o.6o ' Gebonden f i.— /.oo kunnen dus duizenden Nederlar ders en Vlamen door een kleine uitgaal die niet eenmaal een offer zal zijn, he hunne bijdragen om hem over de eerst moeilijkheden heen te helpen. Want gee twijfel, of na den oorlog zal Vlaanderen zoo niet de Belgische Regeering, zic haasten hem in zijn ambt te herstellen. Men zende ten spoedigste zijn postwis sel aan mijn adres : 13, Utrechtsch Dwarsstraat, Amsterdam. L. Simons. Bestuurder der Wereldbibliotheek ) Uit de « Nieuw» Amsterdamm«r » . Orz« kunsttnaarsln lut buitenian De tragische tijdsomstandigheden heb ben veroorzaakt dat een groot — he grootste — deel van onze kunstenaar; èen onderkomen hebben moeten zoekei in het buitenland, waar ze een betrekke lijke rust kunnen vinden, die noodig i: voor het uitoefenen van hun kunst, en di gelukkigste en talentvolste onder hei ook kunstlievende koopers. Weinigei gingen naar Frankrijk, meer gingen e naar Engeland en vooral naar het nabu rige Holland. W ij stellen ons voor om geregelc nieuws te verzamelen over deze uitgewe j ken landgenooten, zoo muziekanten ah tooneelspelers en. schilders en beeldhou wers. Àlzoo willen wij een idëeler band vlechten tusschen deze kunstenaar: en het moederland. In Engeland vcrblijven thans de beela houwer Rousseau, de Gentsche schilde: Emile Claus, de Lierenaar Opsomer. ! In Holland de beeldhouwers B. Tuer linckx van Mechelen en Willem van Gol berdingen (Brussel), de Antwerpscht schilders Arthur Verbeeck, George var Raemdonck, Pau Dom (die echter reeds voor den oorlog in Holland ingeburgerc was), Walter Vaes, Pieter de Mets, Jar de Graef, Kennes, Jules Célos, Poss«-naer (die onlangs nog exposeerde t« Domburg in Zeeland), Edg. Wiethaze Ch. Mertens, F. Vandervelde. Voora Walter Vaes blijkt er een aeer gevierc schilder en etser te zijn geworden. Verder hebben er tentoongesteld Albert Geu-dens (Mechelen), Raoul Hynckes, Victoi Gilsoul, Alfred Bastien, Paul Leduc, Charles Hermanè, Albert Neuhuys, Car! Werlemann (Brussel), Alfons Blomme (Mechelen), Maurice Sijs (Gent), Jean i Lnnay«ur 3rase#l), Jul*# té« JKruychw 1- (Gent), Gustaaf van de Woestijne (Brus- n sel en Tieghem), Gastemans, Alfred van n Neste (beiden van Antwerpen en nu t«- le ruggekeerd), G. de Smet (Gent), de g«ïn- n terneerde Antwerpenaar Eugène Joors, tt die v66r den oorlog te Parijs verbleef, en k werd er op de vele zoogenaamde « Belgi- e sche tentoonstellingen » nog werk bijeen- s gebracht van Paul Bayard, Oscar Jes- :- pers (nog een Antwerpenaar), Alex Mar- >t cette, Richard Baseleer (die te Antwer- 1- pen verblijft), Alfred Verwee, Meunier, > Theodoor Verstraete en anderen. i De jonge Antwerpsche pianist D« Clercq verblijft te Haarlem. Emiel n Wambach meent nog niet naar zijn b«- it stuurderszetel in het Kon. Konservato- h rium te moeten terugkeeren. ;t Hullebroeck is op reis naar Neder- 1- landsch Indië, om er het Vlaamsche lied n te verspreiden. n Hubert Laroche is, met Heyermans, 1- artistiek leider van de Tooneelvereeni- it ging en viert triomfen. Aan het aelfde t, gezelschap is Magda Janssens verbon- l, den. Over hen allen zullen we bij gelegen- 1- heid mededeelen wat we te hooren krij- :r gen. d i- OAGELIJKSCH NIEUWS e u DE TAAL VAN ONZE VLAAM-^ SCHE SOLDATEN WEER MIS-KENÛ. — Wij lezen in de « Nieuwe Rotterdamsche Courant » : ^ c Vv ij ontvangen het program van den tweeden kursus van de « Extension Uni-u versitaire . Belge » (Belgische Hooge-f' schooluitbreiding) te Oxford. Behàlve ^ deze Hollandsche vertaling van het op-schnft en een in 't Engelsch opgegeven onderwerp is het geheele program in het Fransch gesteld.» k ticiN JbluENAAUDiUE uANiibAAK-r acii/. — utt viainuigen vreczen, ujuus n ue « Métropole », uat t.en vertiona mei ae n Hntente, in tieigie ae i<ransclie « pene-tratie » begunsugen zou. Vv^arom met de Jingelsciie, nauaansche 01 Kussische « peneiratie » '( Hebben de i-ranschen geen reent op onze dankbaarheia, en zijn ze in îeite onze bonugenooten met, zoo-niet tn rechten Oe « Métropole » is allerkmderhjkst naiei. Eene naiveteit die haar siert ; zoo-zeer, aat wij ook de simpelste poging met zullen aoen, naar aeae beminnciijke, maagdelijke naiveteit te ontrooven. Ween! Wij ontsluieren haar met, waar-( om wij in het Vlaamscne land een Fran-t sche meer dan een Kussische « penetra-e tic» meenen te moeten duchten. Dit blijve n ons geheim. , En nu — wij willen den Franschen ^ dankbaar zijn voor de hulp ons in dezen oorlog verschaft; zelfs willen wij de op-. merking achterwege laten, dat wij, naar ; onze bescheiden overtuiging, voor de Franschen meer hebben geaaan dan de Franschen voor ons. Eigenaardig moet echter die dankbaar-heid heeten, als zij het Vlaamsche volk moet dwingen, aijnen geest van nu af aan maar rustig open te stellen voor de Fransche «penetratie» ; en het vergif, dat j het den dood reeds nabij heeft gebracht, maar zonder tegenweer ddor zijne aderen te doen stroomen. ~t Twee aangevalienen hebben zich samen tegen een sterke geweerd ; elkander zijn j ze bijgesprongen ; de een, zegt nu de « Métropole », wordt uit dankbaarheid " des anderen slaaf 1 « VI. St. » j EEN OPMERKENSWAARDiGE i ^tKdAARuAti. — De gebeurtenissen j volgen elkaar zoo vreesielijk en zoo vlug r °P> dat men de kleine verjaardagen . over het hoofd ziet. Door toeval is men te weten gekomen dat het den l4den 1 îNovcmber i.9 jaren geieden was dat de . eers.e automobiel 111 Earijs rondreed. i Weike vordenngen heett deze indus. trie met gemaakt van lb96 tôt heden ? , En hoev^el uitvindingen zijn daaimee ; met gepaard gegaan? Weet ,meu wel, dat een automobiel 20 brevetten voor-s.elt?Er zijn daar wonderen van mekaniek waarvan men geen vermoeden heeft. Van den eersten kleinen wagen van Markies de Dijon tot het auto-kanon . van onze dagen ziin slechts 19 jaren ver-, loopen, terwijl cr in andere tijden soms , eene eeuw noodig was om den gering-I oten, vooruitgang te maken. , EEN NOBELPRIJS. — De Zweed-. sche Akademie heeft besloten den No-: belprijs voor een kunttwerk dit jaar toe te kennen aan den Russischen tchilder ! Bakst. De Russische balletten hebben hem te ■ Pariis een naam gemaakt, waar men met opgetogen verwondering de schoone en zonderlinare dekors van zijne schepping-oewonderd heeft in don « Heiligen Se-bas'ianus » en « Pisanella » van G. d'Annunzio, en later de kostumen in de « T e rende v*a Jozef » vaa Richard

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.