aterdag 2 Oktober 1915, herste jaar Ni 260 Prys 5 C£é'fttiél liél'i dilt; gc.i,ët;.' . iiiU;...'£* Het Vlaamsche Nieuws H«l M ingettcht ««1 mwmt Ntouwftktatl viyi BMI • Vittchiint 7 mm*I sw wsdk rABONNEMENTSPRIJZEN . j Psr week 0.35 I Per 3 masnden i.— fer maftnd 1.50 | Per 8 maanden .......... 7M Per jaar 14.— Il IM iimmé m II ■'•mi iirr-mm mni ■iiii'nm n n un m iiimi iiiniiii i m m1 inniwir '""m >«mfnrngx aam. - ir| . r _n. , ... rrMMm|f|. |r-SM^ AFGEVAARDIGDEN VAN DÈN OPSTSLKÀAD : D' Aug. BORMS — Albert VAN DEN BRAN DR BUKEELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1SSS s >HjaakJ3E!as^BmaggîJi«csa»»sKaaKia.23Baa£'-»5SgB3asrF£«5gr;i-^,■ yy».-*---. ■ ... À AH KÔIf D 1GINGHN ïweede falada., per legel 3.50 j Vferde bladz., per rcg>I. O.tv" Derde blad., 2sl. 1.— | Doodsbericht ... S. Voor silfî «nnoacen, wenâe men dû h: ROODBST 5 A AT. ii i ■ n Ifoeder en Kind ■lu het « Grand Hôtel », op de Anspach- ■ wordt op dit oogenblik eene ten-■ii'stdljng gehouaen, ingericht door het Hrisch Rood-Kruis, welke allerbelang-Kt en zeer leerzaam is. Geen wonder Rook dat steeds een talrijk publiek zich ■r de zeer duidelijke voorstellingen Bringt-.waar de betrekkingen tusschen Ketler en kind van de geboorte af op K[e wijze worden uitgelegd. ■gijzonder voor de Vlaamsche vrouwen Ker heel wat nuttigs te leeren. Waar, K r jgn in het Vlaamsche land, heer- ■ zoo vele misbruiken en vooroordee- ■ betrekkelijk de zo.rgen, toe te bren-K aan zuigelingen ; en 't geyolg dezer ■ntoestanden is de groote kindersterf- ■ in sommige streken van het Vlaam- ■ iand opgemerkt. Hoe dikwijls ziet K ten onzent niet, in herbergen en Knkzalen, dat de jonge moeder, om haar Breeuwend kind tôt zwijgen te brengen, ■het in slaap te krijgen, den « tutter « BanijS of in 't borreltje dopt en het den Hr.en kleine in 't mondje duwt? In de Btoonstelling wordt aanschouwelijk ge-Bakt welke droeve en verschrikkelijke Bvolgen deze handelwijze heeft voor den Bgeling: slechte spijsvertering en Banpen in de maag zijn de minste kwa-H welke het kindje aldus opdoet; en de-Bkwalen leiden tôt stuiptrekkingen en Bjvallen van verlamming, waarvan men ^■dczaal de schrikkelijkste voorbeelden BOok de wijze van voeding wordt er ^■schouwelijk gemaakt in twee voor-Helden: hoe ze moet, en hoe ze niet mag Bbeuren. Al te dikwijls — en zulks ge-Birt maar al te veel in de meer begoede Hiiden — tracht de moeder zich te ont-^Ken van den natuurlijken plicht haar ^Kje te zoogen : 't mocht soms eens ^ftacen aan hunne schoonheid, en hun tastbare bewijzen doen dragen ^Kkn moederschap ! Zoo wordt dan ^K'icht van iedere ware moeder ontwe-Bi, en 't kind wordt op kunstmatige Bîaat eens naar de tentoonstelling, ^■avren, en gij zult er de droevige ge-^ken kunnen bestatigen van het opvoe-Hr met de melkflesch, bijvoorbeeld ; gij dat de sterfte der kinderen, aldus H'oed, zeven maal grooter is dan die ^Re op natuurlijke wijze, met de borst, Boed worden? En is het gevaar waar- ■ gij aldus uwe lievelingen blootstelt ■t groot genoeg en indrukwekkend om .^■eoogen te openen? ^■laarbij, volgens wat ons hier voorge-iHM wordt, is het opbrengen met de daarenboven nog zeer ongezond ■anti-hygienisch ; besmetting komt al-Bt voor door het niet grondig reinigen ■ Siesch, door de melk welke dikwijls Brtkomt van zieke koeien, en ook door Bjoedster zelve, die maar al te dikwijls Hgewconte heeft eerst zelf de flesch Btai mond te brengen om te proeven, i^Bfeirbij vergeet dat de maag van haar [■f het speeksel van volwassen perso-eBpiet duldt, en aldus maagziekten — j^fcidere — verwekt worden, welke de A kunnen na zich sleepen! Bok de wijze van de borst te geven hier klaar uitgelegd ; wanneer de Hpr niet haar kind te bed ligt, ge-V1 bijna altijd dat zij haar kind B- overeind zittend ; zulks mag niet Bttren : de moeder moet utigestrekt B™ %gen, het kindje op haar. ket wasschen der ldeinen gebeurt oB'aoelmatige wijze in de meeste ge-Wn; «de tentoonstelling wordt aan--■"weliik gemaakt hoe zulks moet ge-Ber! en vele moeders, of liever allen, er wat nuttigs kunnen leeren, in g^R,ang hunner lieve kleinen. lB" za? n'et honderd maal dat moe-"eusîe en oortjes hunner kinderen ^■C/'Len met eene haarspeld ? Daargela-°nzinlijke dezer handelwijze, is n°§ een groot gevaar voor de tee-wg'anen der zuigelingen ; eene on-beweging der bengels, en zie-,eB let trommelvlies gekwetst, ge-■ en het arme kind aan doof- 'C(BWrer €en ^e'ne schreeuwt, ziet m°eders naar 't eerste 't beste ■a,'ip SraK)elen om het hunnen klei-sPee'goed voor te leggen ; zoo: , et vuile dingen, of gevaar-.iBli*4,'511 'n h30^611 der kleinen ge-iflds al'Jlden- en ^aar a^e kinderen ze vast krijgen in den mond ; 2leJ; men duidelijk wat gevaar er H„. ^" ^achte handelwijze verscho-^Baàr i--23? Ze'^ eens een moeder die een paar knikkers (mar-;!Mn mnp®m te sPe'en ; een oogenblik voHk daar f ??■ een ,dokter grelo(>Pen lje.c . ^e. Pleine bijna verstikt was lns''kken van 't gevaarlijk ■Hordr ^.evaar''jke en verderfelijke i ' ln deze merkwaardige ten-1 h 'oorgesteld, en steeds vindti men nevens een stand met wat men niet , mag doen, eene voorstelling van wat men j moet deen met de kindertjes. Ile durf ge-| rust zeggen dat ik nooit op meer doel-| treffende of praktische wijze zulke zaken zag voorgesteld, en 't nut dat onze moeders kunnen trekken uit deze tentoonstelling zou hen allen moeten aanzetten om er een bezoek af te leggen. Zij zullen er, benevens al het hierbo-ven aangehaalde, aanduidingen vinden voor het behandelen der ziekte van de kleinen, als roode koorts, mazelen, pok-ken, roodvonk, windpokken; ook de ziekten en kwalen welke de moeders tref-fen worden er met hunne geneeswijze voorgesteld, als het kloven der borstte-pels, het zwellen der spieren, aderbreu-ken en meer dergelijke. De moeders zullen er ook allerlei aanduidingen vinden over het inbusselen hunner kinderen ; zij zullen er stoffen zien welke niet voor kinderkleedij ge-schikt zijn, en andere welke dienen ge-bruikt te woirden. Ook zal er voor wat al te fiere vrouwtjes te leeren zijn dat niets zoo slecht is als hun kindeken als een engeltje te slapen te leggen midden te zachte kussens, te dilc ingedoffeld, of het in een wiegje te prijken te leggen, zwaar behangen met gordijnen en kan-ten, zoodat licht noch lucht het kind nog bereiken kunnen. Neen, eenvoudig moet de slaapstede zijn, zonder nuttelooze ver-siering die- enkel schaadt aan 's kinds ontwikkeling. Het model van wiegje, ter tentoonstelling zichtbaar, is eenvoudig, praktisch, gezond. En zoo moet het zijn voor de kleinen ! 'k Heb dikwijls, op den Vlaamschen buiten, het volgende tafereel aan-schouwd : eene moeder zat in de keuken, nabij de kachel, bezig het eten klaar te maken, aardappelen te schillen, of ook wel kousen te stoppen ; terwijl zij aldus hare bezigheden deed, een liedje zingend, deed zij, met den voet op eene trede der schommelwieg, deze op en af zwieren om den kleine in slaap te sussen. Dichterlijk is zulk tafereeltje wel, maar hoe veel moeders zouden dat gevaarlijk spel nalaten zoo' ze wisten dat hunne handelwijze hersenschuddingen teweeg brengt,die hersenverzwering kunnen ver-oorzaken, welke op hunne beurt idiotisme en zinneloosheid of... den dood kunnen na zich sleepen ! i Met veel belangstelling heb ik — en de talîooze bezoekers — dit ailes waar-genomen. Doch iets wat me bijzonder heeft getroffn was een diagram over de kindersterfte, kort, maar, helaas ! hoe veelzeggend ! Het luidt als volgt : « De hoogte der zuigelingen-sterfte is afhan-kelijk van den welstand der ouders. Op \ ioo leyend-geboren stierven in 1906 in België 7 t. h. kinderen van rijke lieden, i 13 t. h. van den middenstand en 18 t. h. ' I van arme lieden ! » En 'k dacht aan arm Vlaanderen,waar zooveel ellende en onwetendheid heer-schen ! 'k Dacht aan de sociale lessen van het Institut Solvay, in Oktober 1912 gegeven, en waar professor Waxweiler, zoo ik mij niet bedrieg, zegde : « Tôt 1830 was er gelijkheid van ontwikkeling tus-, schcn de Vlaamsche en de Waalsche be-volking ; toen kwam de mekaniekweverij tôt stand, en al de Vlaamsche thuiswe-vers waren geruïneerd. Geen werk meer, geen brood ; zwarte ellende en hongers-nood teisterden de Vlaamsche bevolking, en op 400,000 inwoners waren er 266,000 tôt den bedelstaf gebracht, zwierven als bedelaars door den lande, en men zag er die zich voedden met gras en ratten ! Deze krisis bracht een geweldigen slag aan 't Vlaamsche ras, waarvan de kindersterfte niet te becijferen was!» Dat de armoede voor Vlaanderen als ! gevolg draagt eene verzwakking van al de hoedanigheden van het ras, werd meermaals bestatigd. Zoo^ herinner ik me nog in welke ellende wij de zeeldraaiers van Hamme vonden, ondanks hun sla-venarbeid ; dokter Fransman, van Hamme, zegde in zijn verslag aan de Kom-missie der Tentoonstelling van den huis-arbeid : « De kindersterfte, vooral die tôt 1 jaar, is zeer hoog in Hamme en ver- ! meerdert elk jaar; in 1909 ging ze bo-ven 33 t. h. ! » En zulks spruit bovenal voort uit de lage loonen door de huisar-beiders gewonnen ; zoo moeten dan hun- j ! ne vrouwen meewerken, in de ongezond- j ste toestanedn, van den morgen tôt den avond, en het gevolg blijft niet uit : deze vrouwen brengen ongelukkige kinderen ter wereld, ziekelijk en ter dood veroor-deeld op voorhand door het onvoldoende voedsel bij gebrek aan degelijk dagloon ! Zelfs wordt het zoogen door deze arme moeders verwaarloosd, omdat zij dit als tijdverlies, dus als verlies aan loon, aan-schouwen ! Huisarbeid is dus grootendeels de oor- , zaak, door de lage loonen, met als gevolg onvoldoende voeding, dat de aangroei , van onze bevolking in zijnen oorsprong wordt gestremd. Menigmaal werdan pogingen in 't werk 1 gesteld om dezen ellendigen toestand te keer te gaan ; zoo werd door de wet van 20 Mei 1908 de nachtarbeid voor vrouwen afgeschaft ; deze wet is van kracht sedert 1 Januari 1912. In de wolkammerijen en spinnerijen werd echter de toepassing gebracht op 1 Januari 1920, voor wat de meerderjarige vrouwen betreft; zulks werd gebillijkt, zegde men, door de nood-wendigheden der nijverheid ! Wij achten het misdadig de belangen der nijverheid te stellen boven de belangen van het ras ! Dergelijke lapmiddeleh zullen ons nooit nader tôt het doel brengen.Wat wij als eenige oplossing van het vraagstuk der kindersterfte aanzien in Vlaanderen, is het verbeteren der loonen voor ons Vlaamsche volk, dat nu nog steeds slavenarbeid verricht voor honger-loonen, en daardoor niet in staat is zijn vrouwen en kinderen het noodige te be-zorgen opdat de eenen gezonde, kloeke Belgen kunnen ter wereld brengen, en opdat de anderen oprgoeien als kloeke, gezonde en krachtige menschen. Daar waar groote loonen verdiend worden, heerscht meer welstand, bestaat mogelijkheid voor betere voeding, meer reinheid en ontwikkeling, en bestaat er kans dat uit de lessen van inrichtingen als de tentoonstelling « Moeder en Kind » al het nut worde getrokken dat men er van verwachten mag. Jef HERREMANS. NOTA. — Onze lezers zullen dit ar-tikel met warme belangstelling gelezen hebben. Wij durven dan ook den wensch uitspreken, of een tentoonstelling als hierboven geschetst niet te Antwerpen kan worden ingericht. — Red. aaaafnfi'iin 1, imni1, t-a's*»cc».Tg<s^' MVI.- X.VU ONZE LETTERKUNDIGE PRIJSKAMP Stijn Streuvels 1872 Stijn Streuvels, met zijn burgelijken naam Frank Lateur, werd geboren te Hçule in 1872, in West-Vlaanderen, als zoon van een kleermaker die later bak-ker werd. Zijn moeder was een zuster van den grooten dichter Gezelle, zoodat de kleine Lateur met de kunst in het bloed geboren is. Guido Gezelle, eu zijn drie neven : Caesar Gezelle, den dichter, Frank Lateur eu Karel Lateur, zijn broer, die een uitstekend beeldhouwer geworden is, van wie fraaie dingen be-kend zijn ! Een prachtfamilie, een kuu-stenaarsgeslacht ! Frank genoot de begiuselen van het onderwijs op de school van zijn dorp, en werd al vroeg iu de bakkerij gebruikt. Al spoedig zelfs werd hij daar lieer en meester, want hij verloor vroeg zijn var der en zette met zijn moeder het bedrijf op eigen hand voort. Terwijl echter het lekkere brood in den oven stond op te gaan, hurkte Frank in een hoekje bij de warmte neer en verslond de boekjes die hem in handen waren gevallen. Hij was zelfs een deeltje van de goedkoope «Uni-versal »-Bibliothek machtig geworden en leerde stilaan Duitsch om in die taal, te-gen twaalf centen en lialf per deeltje, al de gewrochten van de wereldliteratuur te kunnen lezen. Zoo maakte hij reeds vroeg kennis met de groote Russische schrijvers, wier invloed op zijn later werk, vooral op zijn eerste voortbreug-selen, duidelijk merkbaar is. Tevens leerde hij bij zich zelf Fransch, En-gelsch en nog andere talen. De bakkerij ondertusschen groeide en bloeide en werd een sieraad van de streek... En Frank waagde het, zijn eerste ge-dichten (elk jong schrijver begint na-tuurlijk met gedichten !) en kleine pro-zastukjes, onder den deknaam Stijn Streuvels, te laten drukken, in een Vlaamsch tijdschriftje uit Antwerpen : Vlciamsch en Vrij en in Ontivaking. In het eerste trok hij spoedig de aan-dacht van de jonge letterkundigen, die hem opzochten. De Oogst verscheen, die prachtige spische brok Vlaamsch natuurleven, en spoedig was Streuvels in Vlaanderen en in Nederland een beroemdheid. De ge-îaghebbende criticus Albert ^rerwey kwam uit Holland om hem de hand te Irukken ; hij heeft nog boven den bak-kersoven van Lateur geslapen ! Aan Ver-wey danken we een groote deel van de ichoonste en degelijkste bladzijden die Dver den Vlaamschen novellist zijn ge-îchreven geworden, en in zijn tijdschrift De Beweging verschenen veel van Streuvels' schoonste brokken. Sedertdien werd Streuvels' werk ver-:aald in het Engelsch, Fransch, Duitsch ;n Deensch, maar om er al de fijnheden .lit te halen, moet het toch gelezen wor-jen in onze zachte en gespierde moeder-;aal.« Als de zon kon schrijven, zou zij het loen gelijk Streuvels», heeft Verwey /an hem gezeid en de Koning heeft dit woord op de Conscience-tentoonstellin in 1912 aan een boezemvriend van de schrijver herhaald; Het werk van Streuvels beslaat ee: lieeié bibliotheek. De rnan is in de kracht van 't leven e: veel, zeer veel, mogea we nog van her verwachten ! Onze gedachten gaan op dit oogenbli! naar den bewoner van « het Lijsternest» die eenvoudige en schoone woning di Streuvels zich gebouwd heeft op eei htuvel te midden van Vlaanderen' schoonste streek, en waar hij zijn ooge: gaan laat over het wel en wee, het lijde: en verblijden van de menschen. Een vreedzaam kunstenaar... en toch te oordeelen naar wat zich voôr enkel maanden heeft voorgedaan, benijd doo bittere zieleu. Morgen zullen wij breedvoeriger,ove onzen grooten Vlaamschen schrijve spreken, en hem zelf laten vertellei « Hoe Bien schrijver wordt ». ?*u«sische foestanden (SLOT) Een troep ongeschoeide soldate: : smeekten te Moskou aan den relswagen waari» ook spr. zat, om brood. Er weri j voor hen gecollecteerd, men wilde de 200 roebel de officieren ter hand stellen, maa de soldaten zagen het liever in handei van een hunner. Verscheidene. legioenei heeft men toen in Mantschoerije, ui vrees, dat hun terugkeer tôt binnenland sche woelirigen aanleiding zou geven, ge woen laten uitsterven. Misschien koi een enkele hunner schrijven, maar hui brieven bereikten de buitenwereld nim mer. Een volksschool bestaat niet. Voo eenige jaren konden 85 pet. der rekrutei lezen noch schrijven. Het eerste onderwij ligt in handen van den pi iester, maar dez verliest in de geestdoodende omgeving waar hij komt, spoedig aile idealen on zich over te geven aan drank en spel Ergert dat niet? Volstrekt niet. Ook ziji gerioor bestaat uit gemoedelijke dronk aards. Zelfs bij een begrafenis, die spr bijwoonde, was de priester dronken. In St-Petersburg worden de kinderei op 7-jarigen leeftijd ingeschreven, rnaa het aantal scholen is zoo gering, dat zi wel 21/2 jaar op toelating moeten wach ten. De schooltijd duurt van October to : einde Maart. Dan gaat het kind naar he | land. Het schooljaar telt na aftrek van d> j vacantiën en heilige dagen 181 heeli ! schooltijden. De kinderen zien geen lich dan het electrisch licht hunner school. Bi persoonlijk onderzoek constateer.de spre ! ker onder de gegoede schoolkinderen 68; lijders aan bloedarmoede. Toch zijn de resultaten zeer bevredi gend, wat spreker toeschrijft aan de zelf opofferende liefde van onderwijzers ei 1 vooral van de onderwijzeressen. De laat | sten staan vooraan.in de opoffering,waar door zich de Russische vrouw in het alge ■ meen kenmerkt. En dan aan den aan j van het Russische kind dat den drang il zich draagt om op eigen beenen te staan Het recht om onderwijs te geven word verkregen door het doorloopen eener pea dagogische klasse aan gymnasia verbon den. Tal van vrouwen hebben die be voegdheid. De scholen zijn even ellendi| als kleeding en huisvesting der leerlingen ïn een lokaal van 20 M2 treft men 70 et meer leerlingen aan. ! Uitstekend zijn de Duitsch-Russischi particulière scholen. Het hooge school • geld (700 à 800 Rb. per jaar) bepaalt ech ter haar invloed tôt enkelen. i De school te St-Peterburg van d< Duitsch-Hollandsch-Luthersche gemeen te is een model inrichting met 1800 leer lingen, uitstekende lokalen, in het buiten land gevormde leerkrachten, een aqua rium, een muséum, een zeer uitgebreide kostbare biblioteek. De school zendt tel kens om de drie jaren het geheele perso. , neel naar het buitenland, elk jaar 18 lee. i raren om uit te rusten en versche indruk ken op te doen. In het geheel zijn er 5^ leerkrachten aan de school verbonden. El wordt ge tracht een nauwen band te leg-! gen tusschen huis en school, waartoe | schoolfeesten en familieavonden krachtig ; meewerken. Spreker bespreekt de scholen voor Russische ambtenaren,waar de revolutionairt ideeën welig tieren. Leerlingen, die geer lust hebben in schoolgaan, blijven weg. Leeraren doen helzelfde. Spreker geefl een schets van een door hem bijgewoonde vergadering, waarop een 14-jarige jon-gen protesteerde tegen de aanwezigheic van den schooldirecteur in unifôrm (ook de leerlingen dragen die). De directeur <ring heen om zijn uniform uit te trekken, Een ander zei : « Wij wete'n over het geheel meer dan onze ouders. Wij moeten tegenover hen meer optreden.» De vadei in de vergadering aanwezig gaf zijn zoon-tje «en heerlijk pak slaag. De energie der studenten is te roemen. g j Bijna geen enkele student, die op kost 11 zijner ouders leeft. Zij verdienen h brood door les geven. Van studenten n den geest aïs wij het kennen is dan 0 geen spralce. Op de geringere soorten v n scholen ziet men voor betaling de leerl; 1 gen van de hoogere klasse de jonger reeds helpen om een deel van de zo s hunner ouders te dragen. ) De Russische kerk is geboren uit de ! e K. kerk. Men wilde in 1078 den dienst 1 de volkstaal (het Slavisch) hoorer en d' s bijbel er in lezen. Maar sedert is zij z< 1 gebleven. Geen spoor van ontwikkelii 2 vertoont zij en zij is nu, als zij toen wa Niemand verstaat haar meer. De inhoi j van het gelocfsleven heeft al dien tijd vc 2 maakt st-ÎI gestaan. r Uiterlijk maakt zij een vorstelijken i druk ; naar onze opvatting te zwieri r een schrille tegenstelling vormemde m r den honger van duizenden. St-Petei 2 burg teft 4 ker ken met massief goud-daken. De koepel der Izaâkkerk rust 1 28 malachiet-zuilen. 5 De kerk staat niet hoog, houdt gei contact met het zedelijk leven van h volk, gaat buiten zijn ziel om. Daaro moet het ons niet verbazen, dat als prie ter in één dier kerken dienst kan do< een overspeler, een drinker, een dobb 1 laar, alleen omdat hij heeft een heerlijl , basstem,waarmeë hij 30,000 à 40,000 ro 1 bel per jaar verdient. d En de zang, vooral op Zaterdagavon r is van wonderbare schoonheid. Sopraa i en altpartijen worden gezongen do 1 jonge knapen. Zij heeft iets heiligs, 1 t samenzang klinkt als engelengezan. - Mengelberg die de zang mocht hoon - van het Engelkoor, dat alleen bij hooj i gelegenheden voor den tsaar zingt, w, i \errukt over wat hij hoorde. Het gee - stichting, al verstaat men van den inhoi niets. r Vol eerbied is de Rus voor den doo i Voor een begrafenisstoet staat zelfs ei s keizerlijke équipage stil. ; In Rusland blijft het lijk niet na afg , îegd te zijn in een afgesloten vertrek. F i milie en kennissen troosten elkaar bij h . lijk. Familie en bekenden dragen het na en de laatste rustplaats, die bij kerkelijke un feesten bezocht en met bloemen getooid in wordt. ak De leiding van de kerk is in handen an van ambtenaren, die niets van haar roe-n- ping begrijpen. Petrof, een priester te en Petersburg, een tegenstander van Gorki's r g pessimisme, schrijver van het Evangelie als richtsnoer voor het leven, sprak uit R. liefde tôt de kerk, dat de kerk dwaalt, dat in de censuur moest worden opgeheven, en en nu zucht hij in de kloostergevangenis t« 30 Kief. « Waarom breekt gij niet met zoo'n ig kerk », vroeg spreker hem. « Dit kruis zal s. ik mijri Heiland nadragen », sprak hij id eenvoudig. >1- Spreker heeft Rusland door zijn ver- blijf lief gekregen. n- Het Russische volk is groot door zijn g, toewijding, zijn ontwikkeling wordt te-et gengehouden door staat en kerk, maar s- de velden zijn wit om te oogsten. Veor-ïn aan staan de vrouwen. 3p Maar de toekomst zal niet veranderen, als niet de censuur en het paswezen wor-în den afgeschaft, als niet het recht van ver-et gadering en kritiek wordt erkend, als het m volksonderwijs niet wordt bevorderd. s- De schatten liggen tôt walgelijke hoog-îû te in kloosters en kerken cpgestapeld. e- In een der kerken te Moskou is naast ce een heiligenbeeld, dat druk bezoek trekt, e- een vaas geplaatst, waarin de gaven der biddenden worden gestort.Het geld wordt d, van het andere afgescheiden en de edel-n- gesteenten in de kist weggeborgen. Spre-ar ker heeft deze vaas (1.80 x 1 x 1 M. onge-le veer) zien openen. Voor 3/4 was zij ge-vuld met diamanten en paarlen, die daar ;n worden opgehoopt. je De Alexandriewsky kerk te St-Pcters-is burg, waarin één graf tôt 20.00c RI. kost, ft beschikt over schatten, voldoende orn aen id oorlog thans gevoerd, te beko.stipen. Wie niet hooren wil, moeten voelen, d. zegt ons spreekwoord, en Rusland zal :n hard moeten voelen. Na de kleine revo-5 lutie" van 1905 viert de reactie weer e- ' hoogtij. a- ' God geve, dat dit veranderen moge ! et' ar N. R. C. ; Dagelykscb Hienw» 1 - DE ENGELSCH-DUITSCHE HAN t DEL3BETREKKINGEN NA DES t OORLOG. — Het Eng-elsche tijdschrif 5 k War and Peace » publîceert een artike î waarvan de toon zonderling afsteekt bi t de publicaties welke gewijd zijn aan d< j betrekkingen tusschen Engeland er - Duitschland. De schrijver verheft zicl 7 met verontwaardiging tegen het plan oit den Duitschen handel en nijverheid l< - « boycotten ». Het artikel zegt : « De Engelsche han i delswereld zou een zeer treurig denkbeelc - van haar doorzicht of van haar beleic - geven, — zonder zelfs van edelmoedig . heid te spreken —, als zij in deze « boy 1 cotteering » iets eervols zag. Men moes' 1 toch inzien, dat het absoluut onmogelijl . zou wezen om den Duitschen handel t( t vernietigen. En indien zulkdanig plan oot - kon uitgevoerd worden, dan zouden d( - Engelsche kooplieden zich zelven he; - meest hierdoor benadeelen. Want de in. ' ternationale handel van Engeland zoi . zich in vele takken niet kunnen staandf i houden zonder de Duitsche producten er koopwaren.» Vervolgens gaat het artikel voort : « De weerzin tegen de buitenlandsche koopwaren zal na den oorlog langzamerhanc verdwijnen. » Gunstige koopgelegenheden vormer een hechteren grondslag voor de herstel-ling .van zekere en duurzame markten, dan patriotisme. » Het zou te wenschen wezen, dat wij ons niet belachelijk maakten door te wil-len gelooven, dat wij door dezen oorlog handelsvoordeelen zouden kunnen beha-; len. Trachten den oorlog te willen recht-; vaardigen door in .het uitzicht te stellen dat deze ons eene g-roote economische | vlucht zal geven en ons veel goud zal ver-I schaffen, zou ons zeker duur te staan ko-men!... Beleid, doorzicht, methode, toepassing van moderne ideeën... ziedaar de j ware elementen voor welslagen, in eene ' vrije en eerlijke mededinging zoowel op de wereldmarkt als op die van het binnenland.AANKGOP DOOR NEDERLAND VAN GEINTERNEERDE VLÏEG» TUîGEN. — Hollandsche bladen mel-den dat de Fransche regeering het Fran-sche vliegtuig dat in Zuid-Beveland was neergedaald en geïnterneerd werd, aan Holland als geschenk heeft aangeboden. De Hollandsche regeering heeft noch-tans dit geschenk van de hand gewezen, maar zich daarentegen bereid verklaard het vliegtuig te koopen. Eveneens heeft de Hollandsche regeering het Engelsch vliegtuig n. 1139 dat bij Cadzand neder-kwaru, aangekocht. ■ HOLLANDSCH-AMERIKAANSCHE [ LiEFTALLIGKEDËN. — De stad : Amsterdam heeft eene nieuw .ontworpen I vlag voor Nieuw-York laten maken, wel-i ke kort geleden met een begeleidbrief : van het Àmsterdamsche magistraat aan 1 den burgemeester van Nieuw-York werd 1 gezonden. 1 il ET ENGELSCH-FRANSCHE LI-; TERATUURBUREEL. — Ten einde de betrekkingen tusschen de Fransche " en Engelsche schrijvers te verbeteren, ' werd zooeven in Parijs een Letterkundig 1 uitwisselingsbureel gesticht, dat de op-" dracht heeft de literatuur van beide lan-' den eendraclitig te hervormen. Het nieuwe verbond zal den schrijver» : inlichtingen verstrekken op het gebied ' ■ van. kunst, kuituur en politiek en ook ■ I ten doel hebben het tôt stand brengen ' van persoonlijke kennismakingen eu de centralisatie van de literarische bewegin-°"611° BIJ DE WIJNBOUWERS IN ZUÎD-: FRANKRIJK. — Een verslaggever van een der grootste Parijsche bladen hesft een onderzoek aangaande den wijnoogst in het Zuiden ingesteld. Hij heeft opge-' merkt dat de wijnstok, welke aan de wijnbouwers nu eens rijkdom en dan weer ellende uitdeelt, hun dit jaar slechts ellende of armoe zal bezorgen — meeldauw en insecten hebben ailes vernield. -— Ik, m:jnheer,zegt hem een eigenaar, ik bezit 28,000 wijnstokken en oogst ge-middeld 350 hectos : nu zal ik geen 25 hectos maken. Ailes scheen welbelovend te wezen, toen op het einde van Juni de zuiderwinden en de mist kwamen opzet-ten. Op één dag, was er geen druif meer te zien, zij waren verdwenen ! . -— En ik, mijnheer, zegt ds .der... i En de treurige ervaringen worden cp-nieuw aangegeven. Ofschoon de wijnle-zing nog niet geheel en al voorbij is, kan toch de geringste wijnbouwer den oogst van 1915 ramen en wel op 6 millioen voor het département van de Hérault, 6 millioen voor de Aude, 11/2 millioen vosr de Oostelijke Pyreneeën en evenveel voor de Gard ; in het geheel 10 millioen, terwijl in het vorig jaar, deze vier departemen-. ten, welke gewoonlijk de helft van de nationale opbrengst vertegenwoordigen, 29 millioen hectos hadden opgebracht. Nooit sedert het jaar 1910, van rampzali-ger gedachtenis, heeft men zulk eene armzalige wijnoogst gezien. De wijnbouwers van deze streek, wier eenig middel van bestaan de wijnrank fé',' weten toch hun le\end kapitaal met ver-nuft en zelfs met zekere list te verdedi-! gen. Maar in dit hard* jaar ontbralwn ri* ! werkkrachten.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.