NUMMER 3 APRIL 1917. Sint-Amands Studentenblad Frontblad voor studenten en oud-studenten van Sinî-Araands college te Kortrijk. Verschijnt als 'tp&st. Voor wat uiigave en opstel betreft, ailes sturen naar E. H. MîilMe, Aalmoezenier, C 127. Hartelijk Dank! Onze twee eerste nummers genoten bij onze geachte en beminde oud-studenten een overgrooten bijval: hij zou ons venvonderd hebben; was het niet, dat we goed het ge-hoagen bewaard hadden van de edelmoedig-heid, (!e getrouwheid, de genegenheid van onze duurbare jongelingen, van hunne ver-klee cheid aan ons beroemd college ; was het niet, dat we overtuigd waren, dat ze zouden gebleven zijn wat ze leerden te zijn ; was het niet, dat we wisten, dat de liefde-banden, gesmeden tusschen leeraars en leer-lingen, tusschen de medeleerlingen onder malkander, zôô sterk zijn, dat de tijd die onmogelijk kan verbreken ; zôô innig, dat ze aanstonds gevoeld worden, en nog nauwer aaneengesloten, zoohaast één zeifde doel, één groot ideaal, ééne smartvolle beproeving, één algemeen gevaar, van allen vergt mede-<teun in het edel pogen, der ijzeren koppen koppigheid, taaie ongetemde wilskracht, heldhaftige zelfsôpoffering van rijke lichaams-en geestesgaven, ja ook, als 't God belieft, van 't jeugdige leden. Hierover, trof ik in een brief dien kern-achtigen volzin aan « Je suis heureux de retrouver les anciens compagnons d'études, les camarades de nos jeux, les confidents de nos espérances, devenus aussitôt, et tout naturellement, puisqu'il y a une noble cause à défendre, compagnons d'armes, camarades de lutte, et frères dans la souffrance!» Oh! die menigvuldige brieven — ruim honderd vijftig — die al de rijkgeschakeerde gevoelens van de springlevende, edele be-gaafde jeugd vertolken ! Bij allen, is 't verleden met bekoorlijke beelden, aandoeningsvol, zacht opbeurend, Iroostend en vermanend, vôôr den geest op- gerezen. Hoe helder die blik op kommerloo-ze dagen, onberimpeld effen vloeienden levens-loop, ongestoorde innige vrede, onbaatzuch-tige genegenheid en liefde, kinderlijk ver-trouwen, 't zacht gestreel van 't schoone levensdoel, en het traag voorbereiden van later aldoor 't spelen, werken en bidden! Iemand, die, ten onrechte, meent, dat hij er niet bij was, toen de letterkundige gaven uitgedeeld waren, schrijft mij « Lang vervlo-gen dagen zijn mij, als uit een opklarenden nevel, langzaam weer vôôr oogen gekomen. Mijn medestudenten zijn mij, één voor één, weer in levende lijve verschenen, en ik zag ze op de collegebanken, of op de wemelende speelplaats, volop in hun jeugdig leven ! 'k Zag mijn plaatsken weer ter studie, het cel-leken dat het mijne was en dat ik mijn kleine te huis noemde, en 't kapelleken waar wij ons zoo dikwijls versterkt hebben tôt den strijd tegen de driften. In gedachte doorliep ik ieder lokaal, iederen hoek, elke kamer, met één woord, ailes herinnerde mij iets van mijn gelukkig onbekommerd leven! De herinnering was zôô sterk, de beelden waren zôô duidelijk en levendig, dat ik mij een oogenblik in de werkelijkheid waande, en 'k voelde mij dan zoo gelukkig. Altijd is de gedachtenis aan 't college van Kortrijk, bij mij, in eere gebleven; want veel, meer dah gij soms zoudet vermoeden, ben ik het schuldig; doch nooit had ik eraan gedacht, dat het zôô een groote plaats had ingeno-men ». Hier «verblijdt men zich, ten zeerste, in de blijde geboorte van het frontblad dat. zonder twijfel, grooten bijval zal genieten, bij de uiteengeslagene kudde van St-Amands-college » ; daar, is 't de fierheid, nu ook, een eigen orgaan te hebben « een banier waar-rond aile St-Amands studenten zich, met

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.